Kutugun icinden cikan yesil yapraklar bana bu sozun ne kadar dogru oldugunu hatirlatti.
TANRI ISTEMEZSE YAPRAK DUSMEZMIS, TANRI ISTEMEZSE INSAN OLMEZMIS.
Sadece o an hissettiklerimi bu resimle ve onu tamamlayan sozle paylasmak istedim...
Kisin ortasinda bahar cicekleri acan ve ayni zamanda sonbahar sarisi yapraklarinida dallarinda barindiran agac bize "Yaprak doker bir yanimiz, bir yanimiz bahar bahce" sozlerini hatirlatip, hayatta herzaman mucizelere yer oldugunu ustune basa basa anlatmiyor mu?
...
Hepimizin hayatinin bir doneminde cok zorlandigi, isyan ettigi, artik dayanamaz hale geldigi ve hep benimi bulur bu uzuntuler dedigi donemler olmustur bence.Mesela benim oldu, hayatimin en onemli insanlarindan 4'unu cok erken kaybettim ve bu dayanilmaz acilarimin ardindan yillar surdu toparlanmam. Benim yasadiklarim cok erken...
Ben Turkiye'deki terorun tek cozumunun anneler oldugunu dusunuyorum.Butun anneler birlesirse aslan gibi genclerimiz olmez.Anneler bir yurek olursa biter bu kan, biter bu gozyaslari diye hissediyorum. O cocuklar hepimizin cocuklari bu yuzden hepsine sahip cikmak icin sadece ve sadece "Ana Yuregi"ne inaniyorum.Sizide bir ana dogurmadi...