Kisacik bir hayata dair

Hayati bir okul gibi, bazen kendi basrolunu oynadigimiz bir oyun gibi, hayat ahh hayat ahh iste oyle bir sey! Okul gibi dusunursek hayati,bazen bir dersten kalinir bazen hic beklemedigin bir dersten ve hatta bazen derslerin cogundan kalinir ve sinifi gecemezsin. Ama eninde sonunda direncliysen eger, hayallerin varsa gelecege dair o okul bitirilir ve hadi bakalim simdi pratik yapmaya diye hayatin icine atilir insan. 

Hepimizin hayatinin icinde bircok sinavi oluyor farkindaysaniz; kimimiz hastaliklarla ugrasip iyilesmeye calisiyoruz, kimimiz en sevdiklerimizi cok erken kaybediyoruz ozlemle bogusuyoruz, kimimiz cok varlikli bir durumdayken bir anda her seyimizi kaybedip yeniden toparlanmaya calisiyoruz, kimimiz hic beklemedigimiz anda isimizden oluyoruz ve yeni baslangiclar icin ugrasiyoruz ve boylelikle  dersimizi aliyoruz hayattan. Hepimiz bir sekilde geciyoruz kendi hayatimiza ait sinavlardan. Biz burdan calismamistik ki! desekte "ogretmenimiz hayat"  sinavi baslatiyor bile. 



Iste bu yuzden sirf bu yuzden iste..

Herkes kendi hayatinin sinaviyla ugrassa gecebilmek icin, kendimizi kimseyle kiyaslamasak mutlu olmak icin, bilmedigimiz ve icinde olmadigimiz hayatlarin hakkinda onyargili olmasak, daha hosgoruyle davransak, bilemeyiz baskasinin hayatinin icinde neler oldugunu o yuzden birbirimizi rahat biraksak, baski yapmasak herkes kendi hayatini yasasa, kimseden bizim gibi davranmasini beklemesek, herkesin bir kisiligi oldugunu hatirlasak ne olur sanki?

Tatatatatataaaaaaa... ne olur biliyor musunuz?

Hayat daha guzel olur...