Çarşamba, Eylül 24, 2014

Kabayiz vesselam

Vallahi ben bize inanamiyorum!..
O kadar garip davraniyoruzki bazi durumlar karsisinda, bazen dusunuyorum acaba ben mi anormalim diye. 
Cok asil veya cok varlikli ya da cok egitimli bir aileden gelmiyorum ama bildigim bir sey varsa hata yaptigim zaman ozur dilemem gerektigidir. Sosyal yasamda bizde boyle islemiyor mekanizma ve birbirimize cok kaba davraniyoruz, acep nedendir?
Kabayiz vesselam...



Simdi anlatacagim durumu sokaga ciktigim her gun yasiyorum vallahi, bir kere degil, iki kere degil her sokaga ciktigimda inanin. Bu yillardir hic degismedi aksine daha da kotuye gidiyor. Asagida yazdiklarim her sokaga ciktigimda illa ki basima geliyor ve ben birilerine yahu kardesim bari "ozur dileyin" diye yalvaracak hale geliyorum...
1) Otobuse biniyorum, itiliyorum.
2)  Havaalanlarinda bile herkes, ucak sadece onu bekliyormus gibi davranarak kontrol kuyruklarinda ittire kaktira ya da yapisik ikizin gibi dibinde psikolojik baski uyguluyor sana. Bu ne ya ben bu kadar samimi olmak istiyormuyum acaba tanimadigim biriyle.
3) Bankada itis kakis rica yok, tesekkur yok.
4) Alis veris odeme kuyrugunda ensemde bir soluk, korku filmi gibi.
5) Arabalar insanlarin ustune ustune suruyor, insanlar hicbir isik kuralina uymuyor.
Engelli insanlara bile o kadar kaba davraniyoruz ki, icim aciyor insan olamama hallerimize.
Daha o kadar cok ornek verebilirim ki size ama lafi uzatmadan bugun yasadigim olayi anlatmak istiyorum; cok genis olmayan bir kaldirimda yuruyorum, karsimdan 2 hatun yanyana yuruyor.  Tam karsi karsiya geldik ve ben normal olarak birisinin biraz geriye cekilecegini dusunerek yoluma devam ettim, "kut" diye omzuma indirdi hatunlardan biri. Dondum ve biraz dikkatli olsaniza dedim, bana aynen sunu soyledi; "yoldan cekilseydin", sanki yol sadece onlarin hakki.
Ben kusura bakmayin ya da ozur dilerim beklerken bana soylenen lafa bakarmisiniz. Simdi normal olarak iki kisiden birinin biraz kenara cekilmesi gerekmez miydi?
Olayin geri kalan kisminin detayini vermiyeyim ama biz hakikaten cok kabayiz. Coluk cocugumuza boyle mi ogretecegiz biz saygili olmayi, insanlarin haklarini?
Hicbir konuda ozur yok, af dilemek yok, pardon yok, yok oglu yok!..
Sanki incilerimiz dokulur yaptigimiz bir hata karsisinda ozur dilesek, bir yerimiz eksilir gibi  asla kabul etmiyoruz hatamizi.
Valla ben kadinin gucune inanip "Bir erkegi egitirseniz, bir adami egitirsiniz. Bir kadini egitirseniz, bir kusagi egitirsiniz." diyenlerdenim, ne olur kendimizi, kendi cabalarimizla da olsa egitelim ve gelecek kusaklarimiz egitilmis olsun...
Sevgimle♡


Hiç yorum yok :

Yorum Gönder